Miejsce wyjścia: Lądek Zdrój, ul. Dr A. Ostrowicza, węzeł tras kuracyjnych (tablica inf. obok ZP „Jerzy”)
Przebieg trasy: ul. dr A. Ostrowicza – ul. T. Kościuszki – Dolna Promenada – ścieżka leśna – skała Iglica
Czas trasy: 45 min
Długość trasy: 1, 5 km
Najwyższy punkt (docelowy): skała Iglica 526 m n.p.m.
Różnica wysokości do pokonania: 78 m
Oznakowanie trasy: znaki niebieskie trasy kuracyjnej nr 11 im. „Marii Sierpińskiej”
Trudności na trasie: trasa łatwa do przejścia, nieco pod górę ścieżką leśną, uwaga! niebezpieczne wejście na taras pod krzyżem
O trasie, jej walorach : Iglica-okazała skała gnejsowa, nazwa niemiecka z przed 1945 r. Grosse Schollenstein wznosi się na wys. 526m n.p.m. w grzbiecie skalnym Królówki . Należy do największych i najokazalszych skał w tym rejonie, osiąga od strony wsch. wys. ściany do ok. 20 m, a szczyt stanowi grań o dł. 18 m z dobrym punktem widokowym. Szczególną popularność Iglica zyskała w końcu XVIII w. kiedy na leczeniu w Lądku Zdroju osiadł dowódca garnizonu kłodzkiego, pruski generał piechoty von Gravert. Wybudował w 1799 r. w lądeckim uzdrowisku pensjonat zwany popularnie Górnym Domem Generalskim (obecnie budynek przy ul. Lipowej 4). Generał powrócił z wojny do domu, a ze względu na stan swojego zdrowia (skomplikowane złamania nogi po upadku z konia), kurował się w Lądku Zdroju od 1812 r. Przebywając w swojej lądeckiej posesji z niepokojem przyjmował meldunki z oddalającego się frontu, wpatrując się w bardzo dobrze wówczas widoczną z okien wysoką skałę. W intencji pomyślnej kampanii saskiej w przeddzień „bitwy narodów” pod Lipskiem, 17.10.1813 r. ufundował na skale drewniany krzyż oraz na jej płd. stronie umieścił marmurową tablicę z napisem „OMNIA IN OMNIBUS CHRISTUS, Collos: III v: XI” (wszystkim we wszystkim jest Chrystus). Po otrzymaniu wiadomości o zwycięskiej dla sprzymierzonych bitwie pod Lipskiem wojsk niemieckich, angielskich, austriackich, szwedzkich i rozgromieniu Napoleona, dziękując Bogu, gen. von Gravert poświęcił krzyż wszystkim ofiarom bitwy. W ramionach krzyża umieścił datę 18.10.1813, ponadto ufundował przy podejściu do krzyża drugą tablicę ku pamięci wszystkich ofiar tej bitwy o treści: „IN HOC SIGNO VINCES XVIII OCT. MDCCCXIII” (w tym znaku zwyciężysz, 18 października 1813). W 1815 r. von Gravert wybudował drugi pensjonat zwany „Dolny Dom Generalski”, obecnie (Rezydencja „Grawert). W nim generał zmarł 18.09.1821 r. w wieku 74 lat i jako zasłużony mieszkaniec Lądka Zdroju pochowany został w krypcie kaplicy zdrojowej obecnego Sanktuarium MB „Uzdrowienia Chorych”. Od tego czasu Iglica cieszyła się ogromną popularnością wśród kuracjuszy, pod skałą stanęła mała pustelnia a kolejni jej lokatorzy – pustelnicy czuwali nad dochowaniem generalskich zobowiązań i porządkiem wokół skały. Ostatni krzyż zwaliła burza w 1950 r. nowego już nie ustawiono – i wtedy pustelnik opuścił to miejsce i pustelnia popadła w ruinę. Zniszczeniu uległy też schody prowadzące na skałę i przestała ona pełnić rolę miejsca widokowego. Do czasów nam współczesnych zachowała się tylko jedna tablica. O dawnym powodzeniu tego miejsca wśród kuracjuszy mogą świadczyć liczne opisy we wspomnieniach z Lądka-Zdroju, a także zachowane inicjały i podpisy na skale, m. in. wyryty autograf księdza Feliksa Lubowieckiego z 1818 r. Jeden z kuracjuszy z wdzięczności dla Lądka za przywrócenie zdrowia ufundował tablice z tekstem:, „Kiedy Bóg stworzył Iglicę powiedział: Chorzy przybywajcie do lądeckich źródeł, a one cudownymi rękami wam cierpiącym przywrócą zdrowie”. Pomysł odtworzenia tego symbolicznego miejsca to inicjatywa Honorowego Obywatela Miasta Lądka Zdroju – Ludwika Pikuły- lądeckiego fotografa. W 191 rocznice-17.10.2004 r. miała miejsce uroczystość odtworzenia tego historycznego wydarzenia z roku 1813. Krzyż o wys. 10, 8 m wykonany z lekkiego stopu metalowego stanął na skale Iglica. Dzięki tej inicjatywie odtworzona została jedna z ciekawszych atrakcji turystycznych najbliższej okolicy lądeckiego zdroju.
Opis przejścia trasy: wycieczkę rozpoczynamy spod Zakładu Przyrodoleczniczego „Jerzy” przy ul. dr A. Ostrowicza – od tablicy inf. (węzeł tras kuracyjnych) idziemy w dół za znakami niebieskimi tras kuracyjnych w tym nr 11 do ul. T. Kościuszki i nią w lewo kierujemy się aż do Willi „Elysium”. Za willą znajduje się niewielka zatoczka asfaltowa z której prowadzi droga leśna tzw „Dolna Promenada” i niebieskie trasy nr 11,12, którymi kontynuujemy wycieczkę. Przecinamy Drogę Wjazdową i po lewej Źródło Józefiny(Do 1945 r. Josephine – Quelle, nazwa tego ujęcia – pomnika jest pamiątką po pobycie na kuracji w Lądku Zdroju księżnej Józefiny Windischgratz Hohenzollem w 1870 r., która zawsze po obiedzie spacerowała tymi leśnymi duktami, popijając wodę z przydrożnego źródełka.) Idziemy dalej i po prawej mijamy pensjonat należący do kompleksu „Mir-Jan”, zaraz za nim skręcamy w lewo ścieżką leśną, przecinając Górną Promenadę i Drogę Sarnią. Dochodzimy do zachodnich stóp Iglicy wyrastającej ze skalnych łomów. Z tego miejsca okazała skała Iglica z krzyżem najlepiej się prezentuje. Za znakami w lewo w górę do tarasu z ławką – po lewej pod skałą ruiny pustelni i wyżej na skale tablica marmurowa. Przy Iglicy Skalnej od strony zach. na spłaszczeniu stanowisko wypoczynkowe. Iglicę otacza las świerkowy, typowy dla dolnego regla. Tu kończy się niebieska trasa kuracyjna nr 11.
Powrót:
- Do Lądka Zdroju drogą podejścia od skały Iglica z powrotem, niebieską trasą kuracyjną nr 11 – ok. 40 min
- Od Iglicy Drogą Lisią, dochodzimy do Ronda Małego. Z niego w prawo dolnym duktem zwanym Promenadą św. Jadwigi za znakami czerwonymi trasy wędrówkowej nr 3 do źródła św. Jadwigi. Następnie w lewo w dół Drogą Św. Jadwigi obok Arboretum, dochodzimy do ul. Kościuszki, skręcamy w prawo i przy skrzyżowaniu z ul. Ostrowicza kończymy naszą wycieczkę. – ok. 40 min.
Oprac. Gracjana Pazdyk na podst. tekstów Lechosława Siarkiewicza
