Wycieczka do Pieczary Zbójników i Jaskini Wapiennej
Miejsce wyjścia: Lądek- Zdrój, ul. dr A. Ostrowicza
Trasa wycieczki: ul. dr A Ostrowicza, ul. Cienista, ul.Przechodnia,pl.Marii Skłodowskiej-Curie,ul. Nadbrzeżna, ul. Klonowa,pl.Staromłyński,ul. Słodowa, Rynek, ul. Widok, ul.Wiosenna, ścieżka polna
Długość trasy: 2,6 km
Czas przejścia w jedną stronę: ok. 1 godz.
Najwyższy punkt na trasie (docelowy): Pieczara Zbójników, Jaskinia Wapienna 485 m n.p.m.
Oznakowanie trasy w terenie: trasa spacerowa żółta nr 2, z Rynku trasa wędrówkowa czerwona nr 1
OPIS TRASY
Idziemy za znakami trasy spacerowej żółtej nr 2 ul. dr A. Ostrowicza i skręcamy w ul. Cienistą do końca i w lewo w dół ul. Zamkową do pl. M. Skłodowskiej-Curie. Przez plac w prawo w kierunku zachodnim, po prawej dominująca nad nim skarpa to ciekawa odkrywka skał – gnejsów gierałtowskich, budujących podłoże części zdrojowej Lądka. Alejką wchodzimy w ul. Nadbrzeżną. Po lewej przełom Białej Lądeckiej. Dalej, po lewej przy ul. Nadbrzeżnej 4 kamienica z przełomu XIX i XX w. Z dużym zabytkowym malowidłem (freskiem) na ścianie widocznym od strony rzeki od ul. Kościuszki „Św. Łukasz malujący Matkę Boską z Dzieciątkiem”. W latach 20-tych XX w. ta kamienica należała do lądeckiego malarza Wilhelma Fellmanna, był to jego dom mieszkalny a zarazem pracownia artystyczna, dlatego na elewacji namalował patrona malarzy Św. Łukasza . Pod Mostowiaduktem dochodzimy do ul. Klonowej. Po lewej na rzece jaz stały (zwany potocznie wodospadem). W miejscu drewnianego jazu, współczesna betonowa konstrukcja powstała w 1963 r. Znajduje się ona w miejscu, gdzie dawniej spiętrzano wodę kierując ją korytem tzw. Młynówki do miejskiego młyna, który stał na widocznej naprzeciw wyspie zwanej „Młyńską”. Z prawej strony ulicy, poniżej wodospadu okazała willa przy ul. Klonowej 17, na jej froncie wyobrażenie palety malarskiej z pędzlami i płaskorzeźbą Matki Boskiej autorstwa F.W. Wagnera. Jest to dom z lat 1925-26 własność lądeckiego artysty malarza i konserwatora zabytków Leo Richtera. W lewo przechodzimy mostkami przez wyspę Młyńską na pl. Staromłyński. Naprzeciwko okazały budynek przy pl. Staromłyńskim 5 oddany do użytku 1886 r. na potrzeby Królewskiej Promenady Nauczycielskiej, po 1945 r. w obiekcie początkowo działała szwalnia (szyto mundury dla wojska) później prowadzono tutaj różnorodną działalność społeczną. Od roku 1992 funkcjonuje w nim Centrum Kultury i Rekreacji z biblioteką i Informacją Turystyczną. Naprzeciw z dachem dwuspadowym budynek dawnej słodowni i browaru z 1567 r. Wchodzimy w ul. Słodową, po lewej ruiny zboru ewangelickiego wzniesionego w 1929 r. Od strony wieży kościelnej stoi marmurowy pomnik (obelisk) ku czci księżnej Marianny Orańskiej (Niderlandzkiej) z 1866 r. upamiętniający jej zasługi w rozwoju tych terenów . Po prawej mijamy most św. Jana Nepomucena. Dochodzimy do Rynku z ratuszem i pomnikiem wotywnym Św. Trójcy wykonanym w latach 1739-41 przez Michała Klahra Starszego. Z Rynku idziemy w kierunku płn. -zach. już za znakami czerwonymi trasy wędrówkowej nr 1 i czerwonego pieszego szlaku górskiego. Z naroża przechodzimy nad Białą Lądecką w prawo przez betonowy most „złotostocki” z 1928 r. i dalej w lewo ul. Widok (droga wojewódzka nr 390 do Złotego Stoku). Po lewej stronie drogi (tuż za domem ul. Widok 3) nad rzeką niewielki murowany budynek z początku XX w., po 1945 r. Hydrologiczny Posterunek Pomiarowy stanu wód w Białej Lądeckiej, należący do Instytutu Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Dalej, po prawej stronie przy ul. Widok 16, duży budynek, dawna siedziba lądeckiego Bractwa Strzeleckiego, powołanego w 1618 r., za nim strzelnica zakończona bunkrem pod lasem w zboczu wzniesienia. Przy ul. Widok 22 kończy się chodnik, więc rozważnie przechodzimy dalej poboczem do ul. Wiosennej, po lewej, pomiędzy szosą a rzeką, części zabudowań dawnej garbarni skór z 1915 r. (ul. Widok 13), wzniesionej przez mistrzów garbarstwa Franza i Bernharda von Pompe. Przy wlocie na ul. Wiosenną, po lewej stronie, okazała pobielona późnobarokowa kapliczka domkowa, murowana ze szczytem z przełomu XVIII i XIX w., przebudowana w 1834 r. Nieco pod górkę Wiosenną Doliną, pomiędzy Modzelem (694 m n.p.m.) i Szarym Kamieniem (495 m n.p.m.), ul. Wiosenną dochodzimy do rozwidlenia tras turystycznych, po lewej wystające skały gnejsowe z wschodniego zbocza Szarego Kamienia. Na rozwidleniu w prawo za znakami trasy wędrówkowej czerwonej nr 1, częścią drogi, która wiodła do kamieniołomu, dalej ścieżką w górę, pomiędzy dawnymi wyrobiskami, dochodzimy do Pieczary Zbójników i Jaskini Wapiennej.
INTERESUJĄCE MIEJSCA NA TRASIE
Jaskinia Wapienna – niewielka grota, znajdująca się na wysokości ok. 485 m n.p.m., na płn.-zach. od miejskiej części Lądka-Zdroju. Po lewej stronie wlotu do dość obszernej niszy, pozostałej po starym podziemnym wyrobisku, w którym wydobywano wapień krystaliczny, jest widoczny w spągu mały otwór. Prowadzi on do wąskiego korytarzyka, który w lewo w dół po kilku metrach wyklinowuje się w kierunku Wiosennika. Otwór z korytarzykiem, który trudno obecnie nazwać jaskinią, odsłonięto podczas prac związanych z wydobyciem marmurów.
Pieczara Zbójników – duża nisza przypominająca „pieczarę” powstała na skutek selektywnego wydobycia marmuru. Wydobycie rozpoczęto już w średniowieczu, wypalając tzw. kamień wapienny w specjalnym piecu zwanym wapiennikiem dla uzyskania wapna palonego do budownictwa. Z powodu niskiej jakości surowca, wydobycia zaprzestano w poł. XVIII w. Nisza ta nazwana została „pieczarą” przez lądeckich kuracjuszy, przyprowadzanych tutaj przez przewodników sudeckich, utrwaliła się w związku organizowanymi tutaj w końcu lat 70-tych XX w. przez miejscowych harcerzy, inscenizacjami plenerowymi, nawiązującymi głównie do tematyki rycersko-zbójnickiej, opartej o lokalne podania i legendy.
Wiosenna Dolina – w tym miejscu, najwcześniej w okolicy, pojawiała się wiosna, dlatego w dolinie było wiele pasiek. Na lewym zboczu, w wyniku eksploatacji niewielkiego złoża marmuru, odsłonięto wlot do Jaskini Wapiennej. Wyżej, w okresie międzywojennym, wybudowano niewielką skocznię narciarską używaną jeszcze w latach pięćdziesiątych XX w. Dolnym fragmentem doliny podchodzi czerwony pieszy górski szlak (GSS) z Lądka-Zdroju przez Wójtówkę, Orłowiec i Jawornik Wielki do Złotego Stoku oraz okólna trasa wędrówkowa czerwona nr 1 z Lądka-Zdroju na Borówkową.
Wiosennik – potok płynący Wiosenną Doliną, prawy dopływ rzeki Białej Lądeckiej. Swoje źródła ma na południowym zboczu Modzela, na wysokości ok. 520 m n.p.m., uchodzi poniżej Szarego Kamienia w płn.-zach. części miasta przy ul Widok. Długość potoku wynosi ok. 1,9 km.
POWRÓT
– trasą podejścia, z Pieczary Zbójników przez Rynek do Zdroju ok. 50 min,
– przez Czarne Urwisko (624 m n.p.m.), idziemy z Pieczary Zbójników dalej trasą wędrówkową czerwoną nr 1 do trasy spacerowej żółtej nr 4 pod Strzybnikiem i nią (w prawo) przez Czarne Urwisko do Lądka-Zdroju 1,50 h.
MOŻLIWOŚĆ KONTYNUACJI WYCIECZKI
– na górę Borówkową (900 m n.p.m.), idziemy dalej z Pieczary Zbójników trasą wędrówkową czerwoną nr 1, mijamy węzeł tras (w prawo odchodzi trasa spacerowa żółta nr 4 do Lądka-Zdroju) i obok skały Jasny Próg (670 m n.p.m.), częściowo Drogą św. Andrzeja obok Białej Studni (871,2 m n.p.m.) i Źródełka Nadleśniczego (895 m n.p.m.), dochodzimy na szczyt Borówkowej (wieża widokowa wys. 25,5 m) – 1,50 h.
